Praszka - Dróżki Pana Jezusa

Ukoronowaliśmy koronami papieskimi Kalwaryjską
Matkę Zawierzenia na Kalwarii w Praszce

Arcybiskupi Koronatorzy.
ks. abp Zygmunt Zimowski, ks. abp Waclaw Depo, ks. abp Stanisław Nowak

Główny Celebrans i Koronator Ks. abp Zygmunt Zimowski z Kustoszem Sanktuarium, ks. prał. Stanisławem Gasińskim

Kapłani i Pielgrzymi podczas Uroczystości Koronacyjnej

Kluczowy moment koronacji - Nałożenie Koron na cudowny wizerunek Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia

Ks. prał. Stanisław Gasiński, Kustosz Sanktuarium, z koronami dla Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia

Mapa sytuacyjna na dzień Koronacji Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia na Kalwarii w Praszce

Obrazek z nowymi koronami i panorama

Odczytanie Dekretu Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów

Procesja do Ołtarza Koronacyjnego na szczycie Kalwarii

Procesja z ukoronowanym wizerunkiem Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia

Przedstawiciele Zakonu Rycerskiego Świetego Grobu Bożego w Jerozolimie z ukoronowanym wizerunkeim

Słowo wdzięczności Kustosza Kalwarii w Praszce, ks. prał. Stanislawa Gasińskiego

Adam Kwiatkowski, szef Kancelarii Prezydenta RP, odczytuje List Gratulacyjny od Pana Prezydenta

Zawierzenie Kalwaryjskiej Matce Kościola Częstochowskiego, przez ks. abp. Waclawa Depo

Punktem zwrotnym w rozwoju sanktuarium praszkowskiego była decyzja abp. Wacława Depo o nadaniu tytułu Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia obrazowi z naszego sanktuarium. Ordynariusz powołał także komitet ds. przygotowania uroczystości koronacyjnej. Koronacja miała stać się zwieńczeniem duchowej posługi rozpalania kultu Matki Bożej w tej części Kościoła częstochowskiego. Warto prześledzić cudowny rozwój tego sanktuarium, poznać jego początki i dzieje, aby ukazać wielkie wydarzenie, jakim była koronacja obrazu Matki Bożej w Praszce.

Początkiem parafii na Makowym Wzgórzu w Praszce było zlecenie przez ks. abp. Stanisława Nowaka, dekretem z 28 czerwca 1988 r., ks. Stanisławowi Gasińskiemu opieki duszpasterskiej nad mieszkańcami południowo-wschodniej części tego miasta, gdzie w latach 70. i 80. XX wieku wybudowano nowe osiedle mieszkaniowe dla potrzeb rozwijającego się intensywnie wówczas przedsiębiorstwa Polmo–Praszka.

Pierwsza Msza św. została odprawiona na Makowym Wzgórzu 17 lipca 1988 r., w miejscu, gdzie obecnie znajduje się kaplica Narodzenia Matki Bożej. Warto wspomnieć o niezwykłym wydarzeniu, o którym wiedzą mieszkańcy Praszki. W południe, gdy kończyła się pierwsza Eucharystia, ukazał się na niebie, nad ołtarzem, biały krzyż o wysokości ok. 2 metrów. Był on widziany przez wiernych. Zostało to potwierdzone przez nich na piśmie, jako zjawisko nadzwyczajne, związane z tym miejscem.

Dzięki ofiarności przyjaciół miejscowego duszpasterza z kraju i zagranicy oraz parafian powstały cztery kościoły: Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Kalwaryjskiej, kościół parafialny Świętej Rodziny, kościółek Ukrzyżowania i Grobu Chrystusa na szczycie Kalwarii oraz Domek Zwiastowania Matki Bożej w obrębie którego znajdują się kaplice Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała i Wniebowstąpienia Pańskiego. Na rozległym stoku tego wzgórza zbudowano Dróżki Pana Jezusa o długości 4 km. Poświęcenie Kalwarii Praszkowskiej, 13 września 2004 r. przez ks. abp. Stanisława Nowaka było ukoronowaniem dotychczasowych działań duszpasterskich w Praszce na Makowym Wzgórzu.

W roku 2000, kiedy zbliżała się czterechsetna rocznica powstania sanktuarium Kalwarii Zebrzydowskiej, postanowiono zbudować na terenie archidiecezji częstochowskiej w Praszce kościół Najświętszej Maryi Panny Kalwaryjskiej. Uroczystość konsekracji tego kościoła miała miejsce 15 września 2002 r., a dokonał jej ks. abp Stanisław Nowak, który dekretem z 11 października 2002 r. ustanowił w nim sanktuarium maryjne.

W prezbiterium kościoła, w marmurowej niszy, znajdują się relikwie Świętego Krzyża z Kustodii Ziemi Świętej, będące darem oo. Franciszkanów Bernardynów z Kalwarii Zebrzydowskiej. Boczny ołtarz Sanktuarium Maryjno-Pasyjnego na Makowym Wzgórzu poświęcony jest, pochodzącym z ziemi wieluńskiej, męczennikom II wojny światowej. Wspominając męczenników związanych z ziemią wieluńską przywołać trzeba postać patronki Europy – św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein). Była ona związana z pobliskim Lublińcem oraz, według miejscowych przekazów, z Praszką.

W obrębie kościoła kalwaryjskiego znajduje się kaplica Wieczernika, która swym usytuowaniem nawiązuje do tzw. sali na górze. Natomiast od strony południowej, wewnątrz kościoła kalwaryjskiego, jest kaplica Zaśnięcia Matki Bożej, którą poświęcił abp Stanisław Nowak 9 sierpnia 2009 r. W bezpośrednim sąsiedztwie tego miejsca znajduje się kaplica Wniebowzięcia Matki Bożej (Sala Papieska), gdzie w gablocie wystawowej znajduje się złoty ornat Jana Pawła II z jego herbem, który został ofiarowany naszemu sanktuarium przez kard. Stanisława Dziwisza – metropolitę krakowskiego, osobistego sekretarza Jana Pawła II. Obok sanktuarium jest usytuowana kaplica Narodzenia Matki Bożej – dom św. Anny. Została ona wybudowana w miejscu, gdzie przez cztery miesiące w 1988 r., od momentu erygowania parafii Świętej Rodziny w Praszce, sprawowana była Eucharystia.

Pod koniec 2013 r. abp dr Wacław Depo – metropolita częstochowski ogłosił, zapowiedziany wcześniej, program duszpasterski dla archidiecezji częstochowskiej na rok 2014, pod hasłem: „ROK ZAWIERZENIA”. Szczególną stacją „ROKU ZAWIERZENIA” w Archidiecezji Częstochowskiej, stała się Parafia pw. Świętej Rodziny w Praszce z istniejącym tam Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym, którego rozwoju nie da się zrozumieć bez osoby św. Jana Pawła II.

Papież Jan Paweł II dnia 19 sierpnia 2002 r., podczas ostatniej pielgrzymki do Polski, sprawował pożegnalną Mszę św. w Kalwarii Zebrzydowskiej, świętującej jubileusz 400-lecia powstania tej pierwszej polskiej Jerozolimy. Tego dnia, pod wyjątkowym natchnieniem Bożym, zawierzył świat Matce Bożej, wygłaszając swoją najpiękniejszą i najbardziej osobistą modlitwę. W czasie tej uroczystości, w obecności przedstawicieli całego polskiego narodu, Ojciec Święty zawierzył także Matce Bożej Kalwaryjskiej Praszkę i pobłogosławił obraz, który jest wierną kopią świętego wizerunku kalwaryjskiego, posyłając go do Praszki. Ten cudowny wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej znajduje się w prezbiterium sanktuarium kalwaryjskiego w Praszce. Obraz ten wykonany został w pracowniach artystycznych pod kierunkiem Jerzego Kumali, znanego krakowskiego artysty malarza.

Zgodnie z życzeniem Świętego Jana Pawła II, wypowiedzianym podczas poświęcenia wiernej kopii cudownego wizerunku Matki Bożej Kalwaryjskiej, by „Matka Boża Kalwaryjska królowała także w Praszce”, kustosz Sanktuarium podjął różne inicjatywy, aby te słowa wypełnić, przedłużając i poszerzając Jej kult szczególnie w Regionie Duszpasterskim Ziemi Wieluńskiej. Służą temu od lat modlitewne czuwania kalwaryjskie, odprawiane w Sanktuarium w każdą środę, w intencjach Ojca Świętego, Kościoła Powszechnego i Jego Pasterzy, a przede wszystkim Archidiecezji Częstochowskiej. Na kilkugodzinne czuwanie kalwaryjskie składa się wystawienie Najświętszego Sakramentu, odmawianie czterech części Różańca Św., Nowenna Kalwaryjska, oraz Msza Święta z Nieszporami, zakończona Apelem Maryjnym. To wszystko ma służyć pogłębianiu ducha kalwaryjskiego, którego niedościgłym wzorem był św. Jan Paweł II – sam siebie bowiem określał „kalwariarzem” i często powtarzał: „Ona wychowywała moje serce od najmłodszych lat”.

Każde sanktuarium posiada własne „misterium miejsca” i przekazuje własne przesłanie wiary. Te miejsca na swój sposób przemawiają do każdego człowieka. Każde sanktuarium posiada też swój duchowy klimat, który nastraja serca i umysły pielgrzymów do kontemplacji i modlitwy, i pochylania się nad jego misterium. Sanktuarium, jako miejsce kultu Bożego, pomaga też człowiekowi odnaleźć siebie i zmienić życie. Dzięki wnikaniu w misterium sanktuarium człowiek może również odpowiedzieć sobie na wiele ważnych pytań dotyczących życia wiary. Potwierdził to Jan Paweł II, wyznając w osobistym świadectwie, że w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej, na Dróżkach szukał światła, szukał natchnienia w służbie Kościołowi. Tam też podejmował wiele ważnych decyzji. To właśnie tam, wśród wierzącego i modlącego się ludu, uczył się wiary, która stała się dla niego przewodniczką również na Stolicy Piotrowej.

Uroczysty akt koronacji Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia dokonał się w dniu 12 września 2015r. Uroczystościom przewodniczył ks. abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, który w imieniu Ojca Świętego, nałożył papieskie diademy na cudowny wizerunek. W uroczystości koronacyjnej wzięło udział wielu przedstawicieli Episkopatu Polski, pasterze Kościoła częstochowskiego, księża diecezjalni i zakonni, przedstawiciele zakonów żeńskich i męskich oraz liczna rzesza wiernych diecezjan częstochowskich oraz pielgrzymów z Polski i zagranicy.

Do tego wielkiego wydarzenia prowadziła trudna droga przygotowań. Po podjęciu przez ks. abp. Wacława Depo decyzji o wszczęciu działań, których celem będzie ukoronowanie obrazu Matki Bożej Zawierzenia w Praszce, dnia 13 marca 2014 roku kardynałowie, arcybiskupi i biskupi polscy zebrani na 364 zebraniu plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie poparli tę inicjatywę. Zostali oni wcześniej poproszeni listownie przez Ordynariusza Częstochowskiego o wsparcie tego dzieła. Otrzymali także stosowne opracowania dokumentujące historię sanktuarium praszkowskiego, powstałe przy nim dzieła ewangelizacyjne i historię kultu odbieranego przez Matkę Bożą w tym miejscu. Była to historyczna, przełomowa chwila, będąca zwieńczeniem starań rozpoczętych w roku 2013. Biorąc pod uwagę fakt, iż zwykle starania o koronację trwają całymi dziesięcioleciami, to tak szybkie przygotowanie koronacji w Praszce należy uznać za szczególne zrządzenie Opatrzności Bożej, działanie Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia w tym miejscu, jak i wstawiennictwo św. Jana Pawła II, wielkiego pielgrzyma Kalwaryjskiego, który posłał wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej na to miejsce z tak szczególnym przesłaniem, by Ona „królowała także w Praszce”.

Bardzo ważne było przygotowanie pastoralne do koronacji, którego punktem centralnym stało się SYMPOZJUM NAUKOWE NA KALWARII W PRASZCE, które odbyło się 25 marca 2015 r. O wadze tego wydarzenia świadczy długa lista patronatu honorowego:J. E. Ks. abp dr Wacław Depo – Metropolita Częstochowski, Starosta Powiatu Oleskiego, Starosta Powiatu Wieluńskiego, Burmistrz Praszki, Przewodniczący Rady Miasta i Gminy Praszka. W organizację tego sympozjum były zaangażowane bardzo ważne podmioty: Sanktuarium Pasyjno-Maryjne Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia w Praszce, Polskie Towarzystwo Teologiczne – oddział w Częstochowie, Wyższy Instytut Teologiczny im. Najświętszej Maryi Panny Stolicy Mądrości w Częstochowie, Katedra Teologii Pastoralnej i Nauk Pomocniczych z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Tematem przewodnim tego spotkania naukowego było „SANKTUARIUM KALWARYJSKIE W SŁUŻBIE PIELGRZYMUJĄCEGO KOŚCIOŁA”. Prelegenci w swoich wystąpieniach przedstawiali najważniejsze zagadnienia pastoralne związane z działalnością sanktuaryjną. J. E. Ks. abp dr Stanisław Nowak – metropolita senior archidiecezji częstochowskiej przedstawił duchowość kalwaryjską Świętego Jana Pawła II; na temat pasyjności kultu obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej mówił o. dr hab. Henryk Romuald Kośla OFM, Adiunkt Katedry Mariologii i wykładowca Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie. Natomiast ks. prof. dr hab. Jan Kazimierz Przybyłowski, kierownik Katedry Teologii Pastoralnej i Nauk Pomocniczych na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie zaprezentował pastoralne aspekty działalności sanktuarium. Kolejny prelegent, ks. Prałat dr Teofil Siudy, przewodniczący Komitetu do spraw koronacji koronami papieskimi Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia ukazał królewskość Maryi w świetle Liturgii Koronacyjnej. Swoistym podsuwaniem tej naukowej sesji było wystąpienie ks. Prałata dar Stanisława Gasińskiego, kustosza sanktuarium praszkowskiego, który ukazał sanktuarium jako miejsce święte na przykładzie Sanktuarium Pasyjno-Maryjne na Kalwarii w Praszce.

Na podstawie przedstawionych tematów można sformułować kilka ważnych postulatów dotyczących duszpasterstwa w sanktuarium praszkowskim. Przede wszystkim należy koniecznie zwrócić uwagę nie tyle na grupy mniej lub bardziej elitarne, które powinny skutecznie działać jako zaczyn w masie, co na wspólnotowy wymiar parafii sanktuaryjnej. Jednocześnie jednak trzeba podjąć działania mające na celu dynamizowanie nabożeństw liturgicznych i wszelkich manifestacji pobożności ludowej i popierać wzajemne przenikania religijności ludowej i liturgii tak, by liturgia mogła skuteczniej nasycić głód żywotności i charyzmatycznego udziału, jaki towarzyszy ludowi. W sanktuarium praszkowskim należy także zwiększyć troskę o lepsze przyjmowanie pielgrzymów i dążenie do ściślejszego powiązania wspólnot z sanktuariami. Ważne jest także dążenie do przekształcenia pewnych formuł i form symbolicznych na takie, które będą bardziej dostosowane do człowieka żyjącego duchem cywilizacji miejsko-przemysłowej. I wreszcie trzeba popierać przejawy religijności typu kulturalnego z udziałem wielkich mas ze względu na posiadaną przez nie rangę ewangelizacyjną.

Te postulaty znalazły odzwierciedlenie w inicjatywach KOMITETU DO SPRAW KORONACJI KORONAMI PAPIESKIMI WIZERUNKU KALWARYJSKIEJ MATKI ZAWIERZENIA W PRASZCE. Począwszy od 10 sierpnia 2014 roku rozpoczęło się wzmożone duchowe przygotowanie do koronacji cudownego obrazu Matki Bożej w sanktuarium praszkowskim koronami papieskimi, poprzez doniosły akt nadania mu tytułu Kalwaryjska Matka Zawierzenia. W ramach tego przygotowania odprawiana była Nowenna miesięcy od pierwszej soboty grudnia 2014 roku (tj. 6.XII) do I soboty sierpnia 2015 roku (tj. 1VIII). W duchu przygotowania do koronacji odbyły się także Rekolekcje Adwentowe od 14-16 grudnia br. (tj. III Niedzieli Adwentu) i Rekolekcje Wielkopostne od 15-18 marca 2015 roku (tj. IV Niedzieli Wielkiego Postu). W ramach duchowego przygotowania do koronacji dla wiernych Ziemi Wieluńskiej zainicjowana została peregrynacja kopii cudownego wizerunku Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia dla następujących dekanatów: Praszkowski, Mokrski, Krzepicki i Działoszyński.

Choć duchowe przygotowanie jest nadrzędne i stanowi pewien priorytet w tym procesie, to zaraz po nim bardzo ważnym jest przygotowanie organizacyjno-materialne. W celu dobrej koordynacji wszelkich działań, J.E. Ks. abp Dr Wacław Depo, Metropolita Częstochowski powołał z grona czcicieli Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia, Komitet do spraw Jej koronacji. Zrzesza on określoną liczbę ludzi różnych powołań, zawodów i zajmowanych stanowisk, jednak nie było to grono zamknięte, które jako jedyne miało przywilej i zadanie doprowadzenia do ukoronowania Matki Bożej. Wszyscy, jako wierni Kościoła Chrystusowego, którego Ona jest Matką, jako stróże Jej kultu na Kalwarii w Praszce, byli do tego wezwani, dlatego trzeba było dołożyć wszelkich starań, aby ta koronacja, jej przygotowanie i przebieg obrazowały miłość i cześć wiernych do Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia.

W ramach materialnego przygotowania trzeba było wykonać elewację zewnętrzną kościoła parafialnego Św. Rodziny. Bardzo ważną sprawą było przygotowanie koron, które miały być włożone na skronie Chrystusa i Jego Kalwaryjskiej Matki. W tym celu wzorem innych wspólnot, które przygotowywały koronacje, wierni mogli składać złote przedmioty, takie jak: łańcuszki, medaliki, obrączki, pierścionki, sygnety i inne, które na co dzień są krótkotrwałą ozdobą, a przetopione na korony będą jaśnieć wiekami na cudownym obrazie Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia, będąc niemymi świadkami wiary i miłości wyznawców Boga i czcicieli Jego Matki. Kto nie miał do przekazania złota, mógł złożyć ofiarę pieniężną z przeznaczeniem na ten cel, aby to były prawdziwie korony zawierzenia Bogu przez Maryję, jako wyraz wiary i ufności pokładanej w Jej wstawiennictwie u Jej Syna.

W ramach przygotowań do koronacji trzeba było również przygotować miejsce celebry tej uroczystości, zatroszczyć się o miejsce dla zaproszonych znakomitych gości i o ich godne przyjęcie. Te wszystkie działania można było wykonać dzięki ofiarom wiernych, którzy często składali je jak ewangeliczny „wdowi grosz”. Wszelkie ofiary i wysiłki włożone w celu przygotowania i przeprowadzenia koronacji są prawdziwym dobrem duchowym, które przyczynia się do dalszego rozwoju Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego na Kalwarii w Praszce. Zbiórką ofiar na wyżej wymienione cele zajmowały się osoby wydelegowane z grona Komitetu do spraw Koronacji. Wszystkie ofiary były natomiast imiennie wpisywane do specjalnych ksiąg ofiarodawców.

W tym miejscu trzeba więc podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w to wielkie dzieło. Najpierw trzeba wyrazić wdzięczność Bogu za Świętego Jana Pawła II i Jego dar dla nas, którym jest posłany tu na Kalwarię w Praszce, cudowny wizerunek Maryi z testamentalnymi słowami: „Niech Matka Boża Kalwaryjska króluje także w Praszce. Módlcie się tam za mnie”. Te słowa stanowią fundament Kalwarii w Praszce. Upamiętnia ona także ofiary II wojny Światowej, które w ziemi wieluńskiej przeżyły kalwaryjską drogę życia przed 70 laty. Z tej bowiem ziemi wywodzą się pierwsi męczennicy Kościoła Częstochowskiego: bł. ks. Roch Gietyngier, bł. ks. Maksymilian Binkiewicz, bł. siostra Kanuta Chrobot – Nazaretanka.

Wielkie słowa wdzięczności należą się także papieżowi Franciszkowi, który podpisał akt koronacyjny i pobłogosławił korony dla Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia. Wyrazy wielkiej wdzięczności należą się Jego Ekscelencji ks. Arcybiskupowi Stanisławowi Nowakowi za erygowanie Kalwarii Praszkowskiej i ojcowskie zatroskanie o jej rozwój w różnych aspektach, duchowych i materialnych. Natomiast Jego Ekscelencji Ks. Arcybiskupowi Wacławowi Depo, Metropolicie Częstochowskiemu, trzeba podziękować za kontynuowanie tego ojcowskiego zatroskania i dar koronacji w roku świętego Jana Pawła II, wielkiego czciciela Matki Bożej Kalwaryjskiej. Wielka wdzięczność należy się Jego Ekscelencji Ks. Arcybiskupowi Zygmuntowi Zimowskiemu, przewodniczącemu Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia z Watykanu, za ukoronowanie Kalwaryjskiej Matki. W przygotowanie koronacji włączyło się wielu kapłanów na czele z przewodniczącym komitetu ds. koronacji Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia ks. prał. Teofilem Siudym oraz osobami świeckimi tegoż Komitetu. Swoją rolę w koronacji mają również OO. Franciszkanie – Bernardyni, na czele z O. prowincjałem Czesławem Gnieckim oraz O. Azariaszem Hessem, kustoszem Sanktuarium „Matki” w Kalwarii Zebrzydowskiej, od 400 lat stróżom cudownego wizerunku Matki Bożej Kalwaryjskiej. Swój udział w koronacji mają również władze Praszki, dzięki którym w roku koronacyjnym jedno z rond otrzymało nazwę: Rondo Kalwaryjskie.

Największe podziękowania należą się jednak parafianom wspólnoty św. Rodziny na Makowym Wzgórzu i wszystkim pielgrzymom, dzięki którym jest to prawdziwe miejsce święte. To oni będą czerpać i dzielić się tym bogactwem ducha, którego źródłem jest cudowny wizerunek Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia i powstałe przy sanktuarium dzieła. W ramach Roku Dziękczynienia za dar koronacji będzie można wymodlać dla tego wielkiego dzieła dar Bożego błogosławieństwa i pobudzać ludzkie serca do wdzięczności za dar miłości zbawczej. Koronacja to potwierdzenie, że to dzieło zmierza w dobrym kierunku. To też zadanie, aby zapraszać innych czcicieli Matki Bożej i wskazywać im kierunek na drogę wiary ku Chrystusowi, Odkupicielowi człowieka. „Kalwaryjska Matko Zawierzenia, króluj i prowadź to Boże dzieło do jego szczęśliwego końca. Niech Twoje królowanie obejmie serca, myśli, działania tak nas jak i wszystkich ludzi dobrej woli, szczególnie tych którzy wspierają rozszerzanie Twego kultu w Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym na Kalwarii w Praszce” – słowa wdzięczności ks. prał. dr Stanisława Gasińskiego, kustosza sanktuarium praszkowskiego, po koronacji obrazu Matki Bożej Zawierzenia.

Zdjęcia: Z Archiwum Archidiecezjalnego Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego Kalwaryjskiej Matki Zawierzenia na Kalwarii w Praszce